Ik zal maar beginnen met een oude koe uit de gracht te halen, al was het maar om mezelf te “paaien”.

“Niet de kwantiteit, maar de kwaliteit primeert”.

​

Maar als ik nu rondkijk moet ik toch concluderen dat die oude spreuk hier zeer terecht van toepassing is.

Nogmaals bedankt dus om er hier bij te willen zijn. Want we zitten – hoedanook- toch opgescheept met heel wat verantwoorde verontschuldigingen. Arthur en Ivan zijn of waren recentelijk gehospitaliseerd. De ene voor zijn knie, de anderevoor zijn heup, of is het vice versa. Luciën en Noël zitten aan, aan een ander familiefeest, terwijl Jacques ook ergens een familie moet bijstaan. En dan is er nog Eugeen, die niet alleen zelf aan het revalideren is, maar ook nog een ander zorgenkind heeft. Hij wenst ons het allerbeste, en hoopt er binnenkort toch terug bij te zijn.

Al die afwezigen zullen nooit weten wat ze missen.

Al was het maar de menukaart. Weer een pareltje van Ria. Die menu-tjes worden stilaan een hebbedingetje.

Afgelopen jaar was er één –vanuit boekbindersoogpunt- met één uitschieter.

Niet totaal onverwacht hebben we van onze stichter definitief afscheid moeten nemen. We hebben het samen met familie en vrienden op een serene, waardige en persoonlijke manier gedaan. Zijn afscheid kreeg heel wat weerklank in Harelbeke.

Dat uw dienaar daarbij in al zijn haast, een ferme bluts in de carrosserie incasseerde, is maar een fait divers die alleen letterlijk “weerklank” vond.

Voor het overige bleef het al bij al een rustig werkjaar, die zijn uitloper kende tot nu toe. Onze gedreven leraar Jean Marie is ondertussen weer gestart met vier nieuwe cursisten.

Maar straks wordt het andere koek.

30 jaar O.A.A.B.. Dat zal gevierd worden.

De voorbereidingen zijn aan de gang. De afspraken met Jan Bib zijn gemaakt. Reserveer alvast 4 oktober.

Op die avond is er naast een panelgesprek, ook de officiële opening van de tentoonstelling, en proclamatie van onze wedstrijd “de excellente André Brys”-prijs. En zo als het in onze traditie past, komt daar nog een royale receptie bovenop.

We stellen een dubbele wedstrijd voor: ofwel een foedraal voor de cyclus van Jan Bib, ofwel het her inbinden van de boeken van Jan Bib. De tentoonstelling loopt over een hele maand.

Er is dus veel werk aan de winkel. Binnenkort zullen we hiervoor een oproep tot medewerking lanceren.

En intussen is er nog altijd ons 14-daags ateliergebeuren. Er wordt daar veel gewerkt, veel geholpen, en veel gezwansd.

We moeten er ons echter terdege bewust van zijn dat wij als boekbinders/sters, een bevoorrechte vereniging zijn.

Ik hou ermee op, anders vergaat het allemaal in babbelen, en we zijn hier toch ook om te knabbelen.

Bedankt voor uw welwillend oor, en verder wens ik u nog een smakelijke en gezellige verderzetting.